Muhabbetin Sırrı Salâvat

Gönüller, en fazla Peygamber Efendimiz Sallallahu Aleyhi Veselleme duyulan muhabbetle, o güzel, mübarek isme yaklaştıkça aydınlanır. Salavat, Allah'ın sevgili Peygamberi’ne Sallallahu Aleyhi Vesellem olan muhabbetimizi ifade etmekle kalmaz; aynı zamanda Allah’ın lütfuna, rahmetine ve bereketine vesile olur. Kur’an-ı Kerim’de bu husus müminlere şu şekilde emredilmiştir:

 “Şüphesiz Allah ve melekleri, Peygamber'e salat ederler. Ey iman edenler! Siz de ona salat edin ve tam bir teslimiyetle selam verin” (Ahzab, 33/56). Bu ayet-i kerime, salavat getirmenin sadece bir ibadet değil, ilahi bir emre icabet olduğunu gösterir.

"Ey Nâbi! Lütf-i Hak sana oldur ki padişah-ı kevn ü mekânın adını her sabah an da o sultan-ı cihâna müstağrak-ı dil ol!"

Bu beyitte Nâbi, Peygamber Efendimiz Sallallahu Aleyhi Vesellemi anmanın bir lütuf olduğunu ve her sabah O'na salâvat getirmenin gönülleri nurlandıracağını ifade eder. Salâvat getirmenin insanı ruhen kemâle erdiren, kalbe huzur ve sükûn veren bir ibadet olduğuna işaret eder.

"Subhanallah şu ay yüzlüde ne hüsn ü âna var,

Güller açmaz o gül yüzlüye noksanı olan bahar."

"Allah’a yemin olsun ki, o ay yüzlüde ne büyük bir güzellik var!

Baharın açtırdığı güller bile, o gül yüzlüye denk olmaktan uzaktır."

Efendimiz Sallallahu Aleyhi Vesellem, salavat getirmenin gönüllere sunduğu bereketi şöyle haber vermiştir: "Bana bir kere salat okuyana Allah on salat eder, on günahını siler ve derecesini on kat yüceltir" (Nesai). Bu müjde, her bir salavatın aslında bizler için bir rahmet vesilesi olduğunu, okuyanı temizleyip, yücelttiğini bildirir.

Baştan başa her şeyiyle gönüllerin sevgilisi olan Hazret-i Muhammed’e, ezel sabahından tâ haşir meydanı kuruluncaya kadar salâtû selâm olsun.

Sana milyonlar salât ve milyonlar selâm olsun, Ey Allah'ın Rasûlu!

Nebâtâtın dalları (rüzgârla kırıldığı) gibi, Hazret-i Muhammed’in güzel endâmına getirilen salâtu selâm rüzgârı da, dilimin sertliğini ve keskinliğini kırar.

Sana milyonlar salât ve milyonlar selâm olsun, Ey Allah’ın Habîbi!

Hazret-i Muhammed’in gül yüzüne, ölüm vaktim gelene kadar her ân salâtu selâm getirmek, bana farz-ı ayn olsun.

Milyonlar salât ve milyonlar selâm sana olsun, Ey Allah’ın vahyinin Emîni!

Efendimiz Sallallahu Aleyhi Vesellem diğer bir hadisi şerifte ise, "Kıyamet gününde bana en yakın olanlar, bana en çok salavat getirenlerdir" ferman buyurmuştur (Tirmizi). Bu müjde, o mukaddes güne, huzur-i peygamberîye varabilmek için bir sır taşır. Salavat, Efendimize yakın olmanın kapısıdır; gönüllerin arınmasını, huzur bulmasını sağlar.

Arş-ı A‘zam’dan gelen Furkān-ı Hakîm’in kendisine indirildiği, Mi‘râc’ın sâhibi ve “(O haşmetli makamda) gözü kaymadı” (Necm, 17) âyetinin sırrına mazhar olan zâta, Efendimiz Muhammed’e salât ve selâm eyle.

İmam Gazali Rahmetullahi Aleyh, “Salavat, kişinin en yüksek makamlara ermesi için bir vasıtadır; hem dünyada hem ahirette rahmettir,” demektedir. Salavat, bu dünyada darlık içindeki kalpleri ferahlatırken, ahirette dostluk ve şefaatle buluşturur.

Her bir salavat, Resulullah Sallallahu Aleyhi Vesellemi sevmenin bir nişanesidir. Salavat, ruhu ve kalbi nurlandırır, karanlıkları aydınlatır.

Mevlânâ Rahmetullahi Aleyh, “Salavat, dostluğun en güzel simgesidir. Her salavat, kalpten kalbe akan bir ırmak gibidir,” diyerek, salavatın dostluk ve muhabbetin besleyicisi olduğuna işaret eder.

Gönlümüzün susuz kaldığı, ruhumuzun daraldığı zamanlarda salavat, serin bir su gibi akar. Efendimize salat ve selam getirdikçe, her bir salavatla gönlümüze rahmet yağmurları iner. Bu yolculukta, Peygamber Efendimiz Sallallahu Aleyhi Veselleme varmak istiyorsak öyleyse, salavatlarımızla bu muhabbeti daim kılalım. Her an, her halimizde O’na yönelerek, selam ve salatlarımızı gönderelim. Gönüllerimiz bu rahmet deryasında yıkansın, ferahlansın.

Nabi Rahmetullahi Aleyh en nadide mücevherlerden olan zebercet ve incilerden oluşan beytini şu şekilde ifade eder:

"Felekte mâh-ı nev, Bâbu's-selâm'ın sîne-çâkidir;

Bunun kandîli, cevzâ matla-ı nûr-i ziyâdır bu.

Habîb-i Kibriyâ'nın, hâbgâhıdır fazîlette;

Tefevvuk kerde-i arş-ı Cenâb-ı Kibriyâ'dır bu.

Bu hâkin pertevinden oldu, deycûr-i adem zâil;

Amâdan açtı mevcûdât, çeşmin tûtiyâdır bu.

Murââd-ı edeb şartıyla gir Nâbî bu dergâha;

Metâf-i kudsiyândır, bûsegâh-ı enbiyâdır bu."

Şerhi:

Edebi terketmekten sakın!

Zira burası Allahu Teala'nın Habibinin beldesidir.

Burası, Hak Teala'nın devamlı nazar kıldığı bir yerdir;

Muhammed Mustafa'nın makamıdır.

Bu gökteki yeni ay,

Selâm Kapısı'nın (Bâbu's-selâm) yüreği yanık aşığıdır; göklerdeki Cevza Yıldızı bile nurunu onun nurundan almaktadır.

Bilmelisin ki; bu makam Hakk'ın razı olup arşına çıkardığı O Sevgili'nin mübarek İstirahatgâhıdır ve değeri pek yüksektir.

O nur sayesinde görmeyen gözler bile açıldı ve insanlık karanlıktan, onun sayesinde kurtuldu.

O, mevcudatın gözlerine şifa veren bir sürmedir.

Ey Nâbî, bu dergaha edebin şartlarına dikkat ederek gir.

Sakın edebi basite alma.

Burası, büyük meleklerin etrafında pervane gibi döndüğü, peygamberlerin eğilip eşiğini öptüğü bir yerdir.

Allah'ın sevgilisi Muhammed Mustafanın Makamıdır.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ عَلٰى سَيِّدِنَا وَنَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ جَمَالِ لُطْفِكَ