SAADET PARTİSİ KONGRESİNE DOĞRU-2 “BİR DELİKTEN İKİ DEFA ISIRILMAK”

“Münafıklar, kalplerinde hastalık bulunanlar ve yalan haberlerle şehirde ortalığı karıştıranlar, eğer bu düşmanca tavırlarından vazgeçmezlerse, biz seni elbette onların başına musallat ederiz de, o zaman bu topraklarda sana komşu olarak ancak çok az bir süre kalabilirler.” AHZAP 60

Milli Görüş Hareketi Türkiye de kurulduğu günden bugüne değin çeşitli zaman dilimlerinde kendi iç bünyesinde aykırı seslere muhatap oldu. Aslında bu aykırı seslerin çıkması çok da garipsenecek bir durum değildi. Hatta tam aksine zaman zaman faydalı olabileceğini bile düşünüyorum. Lakin çıkarılan aykırı sesler “eleştiri” boyutundan çıkarılıp dava kardeşine/arkadaşına hasmane bir tutum sergileme boyutuna evrilirse bu faydadan çok zarar getirir. Tarih boyunca da hep böyle olmuştur. Cenabı Allah Ali İmran 159 da şöyle buyurur: “…Karara bağlanacak işlerde onlarla istişâre et! Kesin kararını verince de, yalnız Allah’a güvenip dayan!...” Ayette de görüldüğü üzere Mü’minler kararlarını istişare ile alırlar. Burada muhatap kişi liderdir. Lider dilediği/istişareye ehil kişilerle görüşür, danışır ve nihai kararı verirken istişareden “ekseriyetle” çıkan karara uyar ya da uymaz! Ayette “Kesin Kararını verince…” der yani yapılan istişareden çıkan sonuca uy denmiyor, son nihai karar Lidere ait o kesin kararı verecek kişidir.

İslam Tarihi içerisinde Liderin aldığı karara uymayanların ya da Ümmet içerisinde bozgunculuk çıkaranların akıbetleri ile ilgili çok vahim sonuçlarla dolu örnekler vardır. UHUD Savaşı bunlardan bir tanesidir. Allah resülü (A.S.) efendimiz savunma savaşı verelim derken Ashabın ekseriyeti tam zıddını savunup birde bu savunmalarında ısrarcı olunca Efendimiz de zırhını giymek zorunda kalmıştı. Sonradan pişmanlıklarını dile getirseler de Efendimizin tarihe not düşen o meşhur cevabını aldılar: “Bir Peygamber (Lider) zırhını giydiği zaman bir daha çıkarmaz!” Nihayetinde o savaşın sonu hepimizin malumu…

Sonrasında Cemel Vakası,

Daha sonra Siffin Savaşı ve Mızraklara Kur’an sayfalarının geçirilmesi hadisesi.

Ve bu zamana kadar gelen nice aykırı seslerin eleştirel boyuttan fitne boyutuna geçmesi ile yaşanan elem verici hadiseler İslam Dünyasının yaşadığı acı ve ibret dolu vakalardır. Bundan dolayı Müslümanlar durmaları gerektiği yeri iyi bilmelidirler. “Ama ben falancı kişiden şu konuda dahi iyiyim” demek ya da “Falancı kişi filancı kişiden daha iyi” demek o kişiyi daha iyi yapmadığı gibi sözün sahibini de haklı konuma çıkartmaz. Kur’an ve Sünnete göre hareket eder ve hakkımızda en hayırlı kararın verileceği ana kadar bekleriz karar verildiği zamanda o karara samimiyetle ve ihlasla bağlı kalırız. Çekincelerimizi/şerhlerimizi tabii ki söyleriz bu en doğal hakkımızdır. Ancak karar verilince de o karara uymakla yükümlü oluruz. Usul budur, olması gereken budur, TEŞKİLAT AHLAKI BUDUR!

Milli Görüşün geçmişinde yaşamış olduğu hadiselere baktığımızda Milli Selamet Partisi döneminde yaşananlar, Fazilet Partisinin kapanması ile birlikte bunu Fırsat bilip farklı bir siyasi anlayışı benimseyip yolunu ayıranlar ve Saadet Partisi döneminde yaşanan ayrılıkçı hareketlere bakınca hep dışarıdan uzanan ellerin gizli/açık bir şekilde varlığını görebiliyoruz. Özellikle Numan Kurtulmuş ve ondan sonra yaşananlara bakınca fitne odağının hep sosyal medya üzerinden geldiğini görüyoruz. İnsanlar anlamadan, bilmeden her gördüğünü, her işittiğini hakikat zannedip sağda solda paylaşarak yaşanan/yaşanacak olumsuz hadiselere maalesef bilerek ya da bilmeyerek zemin hazırlamışlardır.

Milli Görüşçü bir kardeşi ile dışarıda herhangi bir yerde karşılaştığında kucaklaşacak aralarında samimi bir ünsiyet oluşacak olan insanlar Sosyal Medyada sırf farklı düşündükleri için ya da kaynağı belli olmayan operasyonel hesaplardan yapılan dezenformasyonların etkisine kapılıp can ciğer olabileceği dava arkadaşlarının çok rahat kalplerini kırabiliyor hatta daha da ileriye gidip hiç istenmeyen husumetlere varacak hadiseler yaşanabiliyor. Oysa İslam Tarihinde yaşanan hadiseler bize kaynağı sağlam bile olsa fitneye sebep olabilecek her şeyden uzak durmayı öğütlüyor. Yaşanan “İFK HADİSESİ” Kur’an da bize bir hikâye bir kıssa olsun diye anlatılmış değildir. O hadiseden dersler alınıp aynı hataların tekrar etmemesini sağlamaktır esas amaç. Nur Suresi 11 de Cenabı Allah “O iftirayı atanlar içinizden bir gruptur. Bunun sizin için kötü olduğunu sanmayın, aksine bu hakkınızda hayırlıdır. Onların her biri işlediği günahı yüklenecektir. İçlerinden günahın büyüğünü üstlenen için ise büyük bir azap vardır.” Dikkat ediniz ayette “Münafıklar, kâfirler ya da Ehli Kitaptan olanlar” demiyor “İçinizden bir grup” diyor yani sizin içinize iyi niyetli olmayıp bozgunculuk yapmak için sızmış bir grup olabileceğini hatırlatıyor Allah! Hatta bunlardan bir tanesi iftiraya uğrayan Hz. Aişe annemizin Babası Hz. Ebu Bekir efendimizin bizzat yardım ettiği infakta bulunduğu bir kişi…

Düşünün iftirayı yayan Müminlerden biri, iftira atılan kişi ise Müminlerin Annesi ve kendisine bizzat yardım eden geçimini sağlamasında yardımları olan Hz. Ebu Bekrin kızı Hz. Aişe…

Onun için Allah Resülü efendimizin şu hadisi şerifini belirterek meramımı dile getirmek isterim: “Bir mümin bir delikten iki defa ısırılmaz!”

Bu Sosyal Medya denilen çöplükte ne idüğü belirsiz kişilerin yaptığı paylaşımları neden dikkate alırız?

Kulağımızla işitmediğimiz (işitmiş olsak bile bizzat muhatabından doğrulatamadığımız), gözümüzle görmediğimiz ve hakkında bilgi sahibi olmadığımız hadiseleri neden kulaktan kulağa yayarız?

Böyle durumlarda aynı İFK HADİSESİNDE olduğu gibi kaos olması muhtemel durumları fırsata çevirmek isteyebilecek “Münafık tipli” kişiliklerin olabileceğini ve kardeşler arasına FİTNE sokmak isteyebileceklerini neden hesap etmeyiz?

Dahili ya da Harici istihbarat örgütlerinin senelerdir bizimle uğraştıkları bilindiği halde aynı hatalara tekrar tekrar neden düşeriz?

Hareketin öncüleri kendilerini destekleyen sevenlerine/muhataplarına neden dört başı mamur bir açıklama yapıpta herkesi edebe adaba davet etmez?

Neden kardeşlik hukuku ve Teşkilat adabı hatırlatılmaz?

Bu zamana kadar yaşanan tüm bu ayrılıkçı hareketler ve hareketlerin yaşattığı süreçler bizde ki eğitim modelinin artık dikiş tutmadığını yepyeni bir eğitim anlayışına geçilmesi gerektiğini zorunlu kılmaktadır.

Son bölümde İFK HADİSESİNİ anlatan ayetleri paylaşıp yazıya son vermek istiyorum.

NUR SURESİ;

O iftirayı atanlar içinizden bir gruptur. Bunun sizin için kötü olduğunu sanmayın, aksine bu hakkınızda hayırlıdır. Onların her biri işlediği günahı yüklenecektir. İçlerinden günahın büyüğünü üstlenen için ise büyük bir azap vardır.

Bunu işittiğiniz zaman mümin erkekler ve kadınların birbiri hakkında hüsn-i zan beslemeleri ve “Bu apaçık bir iftiradır” demeleri gerekmez miydi?

Bu iddialarına dört şahit getirseler ya! Bu sayıda şahit getiremiyorlarsa onlar, Allah nezdinde yalancıların ta kendileridir.

Eğer dünyada ve âhirette Allah’ın lütfu ve rahmeti hep sizinle olmasaydı içine daldığınız günah yüzünden size büyük bir azap gelecekti.

Çünkü siz, iftirayı dilden dile yayıyor, hakkında bilgi sahibi olmadığınız bir şeyi ağızlarınızla söylüyorsunuz; bunu da önemsiz sanıyorsunuz; hâlbuki Allah katında o büyük bir şeydir

O kulağınıza geldiğinde “Bunu konuşmak bize yakışmaz, fesübhânal-lah, bu apaçık bir iftiradır” deseydiniz ya!

Eğer gerçek müminlerseniz Allah size, bir daha asla böyle bir şey yapmamanızı öğütlüyor.