Bilmeyenlerin Derdini Bilenler Çekermiş

Rüyanda görüyorsunki; senin de içinde olduğun otobüsün şoförü kör, sağır ve dilsizmiş. Az ileride büyük bir uçurum varmış, fakat o bunun farkında değil ve bütün yolcularıyla birlikte otobüsü uçuruma doğru sürüyormuş. İşin ilginç yanı yolcular da şarkı, türkü söyleyerek kendilerinden geçmiş, tempo tutuyorlar. Sen ise çıldırmak üzeresin, derken kan ter içinde uyanıyorsun. Nasıl derin bir oh çekersin?

Peki ya gerçek hayatta; sevdiğin bir insan gözlerinin önünde gerçekten manevi uçuruma doğru gidiyorsa, ne yaparsın?

Oğlun, kızın ya da akraban veya arkadaşın her kimse; biliyorsun ki, bu yaşamı onu ahirette çok korkunç ve ebedi bir felaket ile yüz yüze getirecek. Sen buna öyle inanmışsın ki; hatta adın gibi eminsin.

Gelgelelim, sözün hiç tesir etmiyor! Elinden de hiçbir şey gelmiyor.

Bilmeyenlerin derdini bilenler çekermiş. Bu ıztırab içinde kıvrım kıvrım kıvranıyorsun, ama hiç bir şey yapamıyorsun.

Böyle bir durumda ne yapmak lazım?

Sanırım, ıztırabını artırman gerekiyor.

Yanacaksın!

Daha çok yanacaksın.

Merhamet duygun içini tamamen kaplayacak. Hücrelerine sirayet edecek. Ateş o kadar çok hararetlenecek ki; içine sığmaz olup, gözlerinden dışarı taşacak. Sevdiğin kişi o gözleri görünce, onun da içine kor düşecek. Kalbine küçücük bir kıvılcım da girse zamanla sıcaklığı artacak. Toprağa atılan minicik tohumun zamanla dev bir çınar haline gelmesi gibi, o da zamanı geldiğinde volkan gibi patlayacak.

Sen derdinle yanmaya bak!

Sevdiklerinin derdiyle dertlen.

Dertlen!

Dertlen ki; derdin sana derman olsun.

Sana derman olsun ki; senden de sevdiğine derman olabilsin.

Dertlen ki; damlanın sahibi olan deryanın Rahmeti tecelli etsin.

Unutma! Sende zerre ise o merhamet, O’nda uçsuz bucaksız…

Senin kalbinde damlacık olan o merhamet, O’nda sağanaktır.

Boşaldı mı bir kez; dağlar, taşlar hayat bulur.

Dalgalar halinde gelir, çarptığını tutuşturur.

Tutuştukça kalpler sahibini döndürür. Döndürür sahibini, sanki sema eden Mevlevi dervişi gibi…

Başka bir şey gelmez senin elinden. Sadece dertlen ve merhametini körükle.

Aç ellerini, Rahmetine sığın Rahmanın; inle, yalvar, yakar…