Dünyada dinsiz adam yoktur.
“Ben ateistim” diyenler kulübünün başkanı olsa da onlar da bir dine yönelirler.
Ateizmin kurallarını yazarlar.
Zaten dernek, vakıf, kulüp, parti kurarlarken ilkelerini belirlerler.
Bu ilkeleri, alınız ve önce Kur’an-ı Kerim’i baştan sona dikkatle okuyarak her bir maddenin daha önce, ya Rabbimizin Kelamı olarak, ya peygamberlerin hadisi olarak veya şeytanın uydurması olarak önceden söylendiğini görecektir.
Önce birçok il ve ilçede konferans olarak konuştuğum, 1991 yılında kitapçık halinde yayınladığım “Küfür Cephesinde Yeni Bir Şey Yok” isimli, Arapçaya da çevrilip basılan eserimde dediğim gibi yeni bir şey söyleyen yok.
Eskiyi yeni dilde tekrarlamak var.
Rabbimiz buyurur:
“Herkesin kendisine yüz çe¬virdiği bir yönü vardır. O halde ha¬yırlarda yarışınız. Her ne¬rede olursanız Allah sizi bir araya ge¬tirir. Şüphesiz Allah, her şeye gücü yetendir.
Her nereden çıkarsan çık, (namazda) yü¬zünü Mescid-i Haram ta¬rafına çevir. Şüphesiz bu, Rabbinden bir ger¬çektir. Allah yap¬tıkları¬nızdan gâfil değildir.
“Her nereden çıkar¬san (namaz da) yü¬zünü Mescid-i Haram tara¬fına çe-vir. İnsanlar¬dan zulme¬denlerin dışında ka¬lanlara, sizin aleyhi¬nize delil ol-maması için her nerede olursa¬nız yüzünüzü onun tarafına çevi¬riniz. İn-sanlardan korkmayınız, Benden korku¬nuz da size olan nimetimi ta¬mamla-yayım. Umulur ki, hidayete erer¬siniz.” (Bakara Süresi, ayet 2/148-150)
Bu dünyada kulluk görevini yerine getiren mükemmel bir Müslüman, farz ibadetlerinin yerine getirilmesinde yalnız namaz ve haccında “Mescid-i Haram’a” döner.
Orucunda, sadakasında, zekâtında, cihadında, tebliğinde, ticaretinde, ziraatında, sanatında, sanayiinde, teknolojisinde, evlenmesinde, boşanmasında, mirasında, … yalnız Rabbin emir ve yasaklarını yerine getirirken O’nun rızasına döner. “Viche” rıza manası da verilmiştir.
Ayette geçen “Viche” kelimesi yön, yüz, cihet, razı olmak… anlamlarına gelir.
1960-1990 yılları arasında sağcılar, solculara “Komünistler Moskova’ya” diye bağırırlarken onların kıblelerine işaret ederlerdi.
Solcular da sağcılara kıble olarak Amerika’yı gösterirlerdi.
Ka’be’yi kıble olarak kabul edemeyenlere yön tarif ediveriyorlardı.
Bunların her ikisinin alt kademedeki gencecik delikanlıları, aynı köyden, aynı mahalleden gelmiş iliklerine kadar İslamcı oldukları halde, sağcılar ellerinde sarımsak kokusuyla, solcular soğan kokusuyla, ülkeyi kan kokusuna boğmuşlardı.
Gönüllerinde zayıf bir iman, ama amelleri ve kıbleleri değişikti.
Şu anda bunlar ortadan kalktı mı, hayır.
Kıyamete kadar insanlar, bu dünya salonunda cennet veya cehennem yolunu tercih imtihanındadırlar.
Cehennemi tercih edenlerdir dünyanın her tarafında üsler kurarak ülkeleri soyup soğana döndürenler, direnenleri öldürenler, kendi çocuklarını korumak için kiralık terörist katiller ordusu kuranlar ve destekleyenler.
Geçmişte Ebu Cehil’in yolundan gidenler, dün Marks’ın yoluna düşenler, bugün kriterlerini aldıkları gönülden bağlandıklarına yönelmiş durumdadırlar.
Sosyal hayatımızı yönlendirenlerdir bizi cennete götürenler veya sapıtanlar.
Sosyal hayatı yaşayan tenimizi, ruhumuzu, beş duyumuzu, hissimizi, heyecanımızı, sevgimizi, saygımızı, cesaretimizi, korkumuzu… yaratan Rabbimizi unutup kendimiz gibi ölümlü birilerine dönmek doğru olmaz.
Kendimizi kontrol edelim.
24 saatlik bir günümüzde, bizi yönlendiren kuralların kaçı, bizi yaratana ait, kaçı bizim gibi ölümlülere ait.