Tek parti döneminde dindarlar üzerinde baskılar artmış harf inkılâbıyla eski medeniyetimizi anlamaya imkân sağlayan zeminlere Çin Seddi örülmüştür.
Batıda âlimler tıraşlanmış; doğuda baskılar ve sürgünler artmıştı.
1923 ten 1945 yılına kadar iç muhasebe ve düzenlemelerle kaybedilmiş koskoca 22 yıl heba edilmişti. Bu arada batı durmamış birçok alanda kalkınmıştı.
Daha sonra 2.Dünya savası yılları… Bizim için bir fırsata dönüşeceğine bu ara yıllar da iç çekişmelerle geçmiş, dünya çapında kıtlıklar, sefaletler iç göçler yaşanmıştı.
1900 de doğan bir insan 45 yaşına kadar doğru dürüst gün yüzü görmemişti. 1950’li yılarda tek parti hegemonyası yavaş yavaş çözülmeye başlanmış, sosyal hayatta dini motifler daha çok görülmeye başlanmıştı.50 li -60 lı yıllarda Adnan Menderes ve arkadaşları ile millet kendi iç dinamikleriyle barışmış ama ne yazık ki bu barış idam sehpasında son bulmuştu.
1960- 1980 yılları arasında 3 darbe dönemi yaşanmış, birçok insan mağdur edilmiş, sağ ve sol cenahtan birçok insan idam edilerek ya da zindanlara atılarak heba edilmişti.
Yine birçok insan 2. Dünya savaşından yeni çıkmış Avrupa ülkelerinin imarı için ucuz işçi olara Avrupa kapılarına atılmıştı.
1960 yılında hayatının her anı mücadele ve çilerle geçmiş bir yiğit adam; Şanlıurfa’ da bir otel odasında hasta bedenini taşıyamayarak O yüce dosta ruhunu teslim etmişti. Geride bıraktığı eserler materyalist düşüncenin beynine bir balyoz gibi inmiş, Anadolu’da İslam’ın şaha kalkmasında çok önemli katkıları olmuştur.
1960’ tan 1990’ an kadar 10 yaşındaki bir çocuk 40 yaşında olgun bir insana dönüşmüştür. Birlik beraberlik ve azimle atılan İslami tohumlar 90’lar dan 2015 yılına kadar yeşermiş, ağaç olmuş, meyve vermiştir.
1960’ların 1970’lerin çocukları 2016’nın orta yaşlıları İslami birçok hakka kavuşmuş hatta ülkenin en tepesine gelmiş ve ülkeyi yönetmiştir. Bu kazanılan zaferler kendi içinde mağlubiyetler, zaaflar ve ihmaller, rehavetler taşıdığından sıkıntılı bir neslin de doğmasına sebep olmuştur. Bu sıkıntılar yanlış bir sistemden doğru şeyler çıkarabile evresidir. Yani köpeklerin salındığı, taşların bağlandığı bir süreçtir.
O çok çile çeken nesil rahata kavuşmuş ama kendilerinden sonra gelen nesillere iyi bir örnek teşkil edecek çalışmalar içine girememiştir.
İslam karşıtları azalırken örgütlenmiş, teşkilatlanmış ve etkili duruma gelmişken, İslami kesim rehavete kapılıp ‘’İslami eğitimin davranışa dönüşmüş şeklini ‘’nesillerine aktaramamıştır.
Kapitalizm acımasızca işlerken, sosyalizme kaymalar artmış; eşit bir paylaşım safsatası taze beyinleri esir almıştır.90-2000 li yıllarda çevre ve iletişim araçları eğitimde ailelere ve okullara baskın çıkmış, aileler dağılmaya, baba, oğlundan kız, anasından kaçar olmuştur.
Doğuda yaşanan terör olayları yine Hizbullah pkk çatışmaları insanları kamplara ayırmış bir kısım insanlar milliyetçi, sosyalist olmuş, bir kısım insanların da dinden uzaklaşmasına sebep olmuştur.
Bu dönemde Müslümanlar üzerinde baskılar zulümler artınca her yapılan İslami çalışma maniple edildiğinden toplum din ile arasına mesafe koymaya başlamış, cemaat ruhu ferdiyet ruhuna dönüşmeye başlamış; teknolojik gelişmeler de bu ferdiyetçi ruhu beslemeye başlamıştır.
İşte böyle bir ortamda yeni bir nesil ortaya çıkmıştır. Bu nesil kuyruğunda zehir taşıyan ‘’ARI \ ARA bir nesildir.’’
Bu nesil; batıda, uyuşturucu, cinayet, cinsellik, alkol, kumar bataklığına düşmüş, İslami özünden uzaklaşarak İslam’da olmayan fikirlere yönelerek ırkçı ve ya solcu olmuş;
Doğuda ise bu nesil, sol milliyetçi cenahlara kaymış, medrese ve camilerden yüz çevirmiş, âlimlerin değil zalimlerin yolunu tutmuştur… Doğunun dini kalbi Cizre, Tillo, Farkin ( Silvan) Diyarbakır gibi yerler Kürt milliyetçiliğinin merkezine dönüşmüştür. Bu oluşumda baskı, tehdit ve eğitimden uzaklık, işsizlik de etkili olmuştur.
Bu merkezlerde dil, dine tercih edildiğinden beri rahat yüzü görmemiş, dinden uzak yetişen bu ara nesil, eğitim görse de ırkçı, milliyetçi yaklaşımlardan uzaklaşmamış, daha çok benimsemiştir.
Kutsalı olmayan, baskı görmemiş bu başıboş nesil, teşkilatlanmayı kendine şiar edinmiş örgütlerin ağına çok kolay bir şekilde düşmüştür.
Dinden kopmuş, milliyetçiliğe ve solculuğa kaymış gençler; dünün düşmanlarını, İslami hayatın güzelliklerini bilmeden jet milliyetçi ve solcu olmuş, din bağından dil bağına evrilmiştir.
İlahi ölçülerden uzaklaşan bu yangın nesil Kobani olayları ile zirve yapmış, camileri, medreseleri yıkmış, imamları öldürmüş, Kur’ an- i Kerim yakmış, Yezidiliğe heves sarmış, dindar insanlara diş bilemeye başlamıştır.
Küçük devletçiklerin hükmünün hiç olduğu bir çağda 1000 yıllık düşmanların kafasına uyup kendi Müslüman kardeşine silah doğrultan bu zehirli nesil; dinden, İslami eğitimden uzak, milliyetçi, faşist bir kafayla gemiyi delmeye çalışmaktadır.
Yarınsız bir ideoloji uğruna, yok olup gideceğini bile bile kendini feda eden bu insanlar kadar; Allah’ a inanmış, ahret inancı kuvvetli Müslümanlar ne yaptı da bu insanları kaybetti?
Verilecek en doğru cevap; ihmal, rehavet, nemelazımcılık ve dünyaya düşkünlük…
Tedavisi de uzun, meşakkatli de olsa ‘’İslam’a dönüş, sabırlı bir mücadele, empati, maddi, manevi fedakarlık, adalet, istihdam ve en önemlisi güvenlik…’’
Devletin bekası, toplumun huzur ve refahı için İslami eğitim şart.
Irkçılığın ve adam öldürmenin ne kadar büyük bir günah olduğu genç dimağlara aşılanmalıdır. Cezaların caydırıcılığı, mükâfatın büyüklüğü de kalbe yerleşmeli ki yapmayı yıkmaya, imhayı ihyaya çevirsin. Çocuklar ve gençler kimin ise gelecek de onlarındır.
Asım’ın nesli nesil ise, ilk önce içerden başlamalı… Reislik TV’den alınmalı; Kur’ an ve sünnetin aydınlığına teslim edilmelidir. Sonra ev ev, komşu komşu fevç fevç Kur’ ani bir hayata dönülmelidir. Yoksa bu yeni yetme zehirli nesil dünya ve ahiretimizi tehdit etmeye. Kan ve gözyaşı dökmeye devam edecektir.
Selam ve dua ile…