Yemek, su, nefes, ömür biter ama dostluklar bitmez. Kâfirlikte dostluk kuranlar, cehennemde beraber olacaklar ama düşmanca davranarak ayrılmaz ateş kütüğü gibi yaşayacaklar ve dostluklarından şikâyet edecekler: “O gün zalim, ellerini ısırır ve der ki: ‘Keşke Peygamberle beraber yol alsaydım.’
Yazık bana keşke filanı dost edinmeseydim” (Furkan süresi, ayet 25/27). “O gün, muttakiler hariç, bütün dostlar birbirinin düşmanıdır” (Zuhruf süresi, ayet 43/67).
“Kişi sevdiğiyle beraberdir” (Buhari, Sahih, K. Edep, bab 20 alameti hubbillah) buyurmuş.
Hadisleriyle Sevgili Peygamberimiz bizim sosyal ilişkilerimizde her gün karşılaşacağımız ziyaretleri de düzene koymuş:
Bir gün Ebu Hureyre’yi (R.A.) gördüğünde, “Dün nerede idin?” diye sorduğunda Ebu Hureyre, “Ailemden bazı insanları ziyaret ettim” diye cevap verdiğinde Sevgili Peygamberimiz: “Zür Ğıbben, tezded hubben/Günaşırı ziyaret et ki, sevgin artsın” buyurmuş. Hadisi Taberani üç Mu’cemin’de, Hâkim Müstedrek’inde, Beyhaki Şuab’ül İman’ında rivayet etmişler. Tabii ziyaretler ziyaret edilene göre değişir. Hasta ziyaretinin ölçüsünü hastanın doktoru belirler. Ziyaret edeceğiniz insanın durumu da ziyaretin zamanını ve saatini belirler. “Kırk yıllık dostuz. Bize beş dakika ayırmadı” diyerek bazı dostlarınıza kızmayınız. İşinden başını kaşımaya zamanı olmayan sorumlu insanların bir dakika zamanı olmayabilir.
Zamanı bol olanların da sık sık bir araya gelip çene çalmaları sevgilerinin azalmasına sebep olabilir. “Aramızdan su sızmazdı. İçtiğimiz su ayrı giderdi” dediğiniz nice dostlarınız var ki yüz eskimesi yüzünden aranıza kara kediler girebilir. Taktik gereği, küsmüş gibi durabilir. Kimseye kabahat bulmayın. Başta avareliğiniz araya girmiş olabilir. Yazın güneşi seven olmaz her gün doğduğu için. Güneş bile yirmi dört saatin yarısında gözden kaybolup gece kıymetini artırıyor. Kışın herkes güneşi sever, bulutların arasından göründüğü için. Devlet başkanı da, halka fazla görünmemelidir. Halka hayırlı işleriyle görülmelidir. Yağmuru bol olan yerde herkes yağmurdan şikâyet ederken kurak yerlerde millet el açıp yağmur duası yapar.
Çok ziyaret, çok yemek gibi mideyi bulandırır, az yemek açlık meydana getirir. Orta yolu bulmak gerekir. İhtiyaca göre ziyaret. Buhari, Sahih’inin Edeb bölümünde Efendimizin Mekke’de iken Ebu Bekir’i günde iki defa ziyaret ettiğini, Hazreti Aişe rivayet ediyor. İbni Ata, “Otuz yıldır sadık bir dost bulamadım” diyen birine, “Sen, alacak bir dost aramışsın, eğer verecek bir dost arasaydın bulurdun” demiş. Dostlarımız, Allah, O’nun Resulü ve müminlerdir:
“Sizin dost ve idareciniz, Allah, O’nun Resulü ve rükû ederek namaz kılıp zekât veren müminlerdir. Kim Allah’ı, Resulünü ve iman edenleri dost ve yönetici edinirse, şüphesiz Allah’ın tarafını tutanlar, galip gelenlerin ta kendileridir. Ey iman edenler, sizden önce kitap verilenlerden, dininizi oyun ve eğlenceye alanlarla, kâfirleri dost ve yönetici edinmeyin. Eğer iman ediyorsanız Allah’tan sakının” (Maide süresi ayet 5/55-57). Ailemize dikkat edelim, imanlarına zarar getirmeyelim ki, cennette de beraberliğimiz devam etsin: “Adn cennetlerine girenlerin, ana-babalarından, eşlerinden, çocuklarından salih olanlar da oraya girecekler. Her kapıdan onların üzerine melekler girerler” (Ra’d süresi, ayet 13/23).