“Ey oğlum, Allah’tan korkmanı, namazı vaktinde kılmanı, zekâtı tam olarak vermeni, abdestini alırken tam almanı, Yüce Allah’ın hataları bağışladığını bildiririm. Sinirli anında kızgınlık ve öfkeni yenmeni, akrabalarına yakınlık göstermeni, cahile karşı yumuşak davranmanı, dinde derinlemesine ilim sahibi olmanı, Allah’ın emirlerine sarılmakta sabırlı hareket etmeni, Kur’ân-ı Kerîm’in emirleri dışına çıkmamanı, komşuna iyi davranmanı, iyiliği tavsiye edip kötülüğü men etmeni, her türlü ahlâksızlıktan uzak durmanı tavsiye ederim.”
Hz. Hasan (r.a) ağlıyordu.
Hz. Ali (r.a) bunu görünce “Niçin ağlıyorsun oğlum?” diye sordu.
Hz. Hasan (r.a), “Nasıl ağlamam? Sen ahiretin ilk, dünyanın son gününde yaşıyorsun” dedi.
Hz. Ali (ra) şöyle dedi:
“Oğlum, sana söyleyeceğim dörder öğütten ibaret şu iki tavsiyeyi dinle.
Bunları tuttuğun müddetçe, her ne yapacak olursan bir zarar görmezsin.”
Hz. Hasan, “Onlar nedir babacığım?” diye sordu. Hz. Ali (ra) şöyle dedi:
“En büyük zenginlik akıldır.
En büyük fakirlik ahmaklıktır.
Bilgisizliğin en büyüğü kendini beğenmektir.
Üstünlüğün en büyüğü de güzel ahlâktır.”
“Babacığım, ya dört şey nedir?” diye sordu.
Hz. Ali (r.a) şu cevabı verdi:
“Sana ahmaklarla arkadaşlık yapmamanı tavsiye ederim. Çünkü ahmak biri, yardım edeyim derken seni zarara sokar.
“Yalancılarla da arkadaşlık etme. Çünkü böylesi uzağı yakın, yakını uzak gösterir.
“Cimrilere de yaklaşma. Çünkü cimri biri, ihtiyacın olan bir şeyi, en çok muhtaç bulunduğun bir sırada senden esirger.
“Kötü kimselerle de arkadaşlık etmemeni tavsiye ederim. Çünkü kötü adam seni ucuza satar.”
Sonra Hz. Ali (r.a) vasiyetini yazarak, “Lâ ilâhe illallah” diyerek ruhunu Rabbine teslim etti.*
Allah ondan razı olsun.
Dipnot:
* Dört Halife Devri, s. 300.