Hace Ubeydulah (k.s.) Buyurdu:
- Eğer insan sıhhatte iken kalp huzurunu elde edemezse, hastalık anında ve kuvvetler eksildiğinde huzur bulmak son derece güçtür.
- Böylelerine Allah dostlarından ziyaretçi gelip, ruhânî bir kuvvet aşılamalı. Yüksek dâvâ sahiplerinin son anlarında âciz ve dağınık oldukları şüphesizdir.
- O müthiş anda ilimleri dahî silinip gider. Zira marazların hücum ettiği ve tabiatın zayıfladığı zaman, hususiyle son nefeste sun'î şeyler bir işe yaramaz.
MEVLANA ARİF (K.S.) Buyurdu:
- Kim kendi tedbirine güvenirse yeri Cehennemdir. Kim de Allah'ın takdirine bağlanmış ise yeri Cennettir.
- Yemek yerken zikir, kelime ile değil, sebepten kesilip sebebin sahibini, yânî nimetten nimet vereni bilmek suretiyledir.
- Eğer seni, içinde sen olmadan benlik duygusu dışında zuhura getirirlerse korkma! Eğer benliğinde zuhur ediyorsan kork!
HOCA EBÛ SAID (K.S.) Buyurdu:
- Def etmeye çalışılan havâtır nefistense, kovdukça tekrar aynı şekil ve kılıkta gelir. Zira aynı şey üzerinde inad ve ısrar etmek nefsin hâlidir.
-İsteği oluncaya kadar ısrar eder. Def edilen şey şekil ve kılık değiştirip gelirse şeytandandır. Çünkü o, maksadına ulaşıncaya kadar kılıktan kılığa girer, vesvese verir.
HOCA SÜLEYMAN KERMANİ (K.S.) Buyurdu:
- İhlâs makamında korku lâzımdır. Bu hal, o makamın yüksekliğine işarettir. Güneş en fazla, kendine yakın olana tesir eder.
- Aşıkın sevdiğine yakınlığı arttıkça korkusu da artar.
- Kur'an-ı Kerîm'de Allah dostlarının korku ve hüzünden uzak oldukları bildirildiği halde, onların kalbinden korku hiç kalkmaz. Onlar korku ve tehlikeyi kendilerine hal edinmişlerdir.
HOCA MUHAMMED PARİSA (K.S.) Buyurdu:
- Allah'la kul arasında perde, dış suretlerin gönülde nakışlanıp yer etmesidir. Bu nakışlar, kötü sohbetler, çeşitli renkler ve şekiller yüzünden artar.
- Ne kadar mihnet ve meşakkat karşılığında olursa olsun, bu nakışları silmeye çalışmak; hayâli azdıran şeylerden uzaklaşıp, saf kalble Allah'a yönelmek lâzımdır.
MEVLANA SAADETTİN KAŞGÂRI (K.S.) Buyurdu:
- İlaç diye öteberi yemektense perhiz etmek daha iyidir. Çok yiyende çok hastalık görülür. Onları def etmek için ilaç alır.
- İyileşince yine tıka basa yemeye koyulur. Yine ilaç, yine sıhhat, yine yemek... Neticede ilaç da fayda vermez ve marazı artırmaktan başka bir şeye yaramaz...
- Günahla tövbe de böyle. Günah, arkasından tövbe, yine günah, yine tövbe... Neticede bu türlü tövbe de ayrı bir günah olur. Bu sebeple Allah dostları, her şeyden perhizi severler, her şeyi bırakıp Allah'la meşgul olurlar ve öbür dünyaya bir gaflet anında göçmemek için çok dikkatli bulunurlar.
KAYNAK
REŞAHAT