On Birinci Cüzden Bir Ayet:
"Dikkat! Allah’ın veli kullarına ne bir korku ne de bir hüzün vardır. Onlar iman ettiler ve kendilerini günahtan korudular. "
(Yunus Suresi 62-63)
Allah’ın veli kulları ile ilgili birçok tanım yapılmıştır. Hepsi de bir ayrı güzeldir. Ama içlerinde bir tanım var ki, bir başka hoştur. Baktığın zaman sana Allah’ı hatırlatan kişi VELİ’DİR.
Evet, bu tanım bir başka hoş!
Baktığın zaman sana Allah’ı hatırlatan, konuştuğun zaman sana Allah’ı hatırlatan, yürüdüğün zaman sana Allah’ı hatırlatan, gezdiğin zaman sana Allah’ı hatırlatan, evlendiğin zaman sana Allah’ı hatırlatan, ortak olduğun zaman sana Allah’ı hatırlatan, arkadaş olduğun zaman sana Allah’ı hatırlatan kişi VELİDİR.
Eşin sana ‘bey, hanım’ kalk namaza diyorsa Allah’ı hatırlattığı için VELİDİR.
Çocuğun sana namaz kıldın mı diye soruyorsa, çocuğun VELİDİR.
Arkadaşlar ile avm, çarşı, pazar, piknikteyken haydin namaza diyorsa, şunu yapmayalım, şunu yapalım diye nasihat ediyorsa arkadaşın VELİDİR.
Sanal âlemde yaptığın yanlışa biri dur diyorsa o VELİDİR.
Veli kullar Allah’ı hatırlatır.
Eğer menfaat elde etmek için, cebinde gözü olduğu için, sana yaranmak için, kaz gelecek yerden tavuğu esirgemeyecek kişi sana nasihat ediyorsa o kesinlikle veli değildir.
Bu anlamda “müminler birbirlerinin velisidir” (Tövbe Suresi 71) ayeti de gayet açık ve anlaşılır olmuştur.
Müminler birbirlerine hakkı tavsiye ederler, sabrı tavsiye ederler, namazı tavsiye ederler, iyiliği emrederler, kötülüğü alıkoyarlar, birbirlerini kollayıp gözetlerler.
Eğer bir mümin bize Allah’ı hatırlatmıyorsa o mümin ile arkadaşlık yapma hususunda daha titiz olabiliriz. Zira üzüm üzüme baka baka kararır!
Murat Padak