رَبِّ ٱرۡجِعُونِ لَعَلِّیۤ أَعۡمَلُ صَـٰلِحࣰا فِیمَا تَرَكۡتُۚ
Rabbim, beni geri gönder ki, geride bıraktığım yerde salih ameller işleyeyim.
(Müminun Sûresi 99-100)
Her gün yeni bir fırsat biliyor musun?
Farz et bu akşam dedin ki: Rabbim, bana bir gün daha ver. Aklımı başıma alayım. Pişman olayım. Güzel işler yapayım. İnfak edeyim. Kötü arkadaşlarımı terk edeyim. Haklarını aldığım kimselerin hakkını iade edeyim. Güzel ve samimi bir tövbe edeyim. İyilerle beraber olayım. Peygamberin yolunu takip edeyim...
Yarına kavuşacağından bile emin değilken, bir baktın sabah uyandın ve elinde bir gün var. İşte yarın uyandığında eline geçen günü, Rabbinden istediğin gün olarak say. Bakalım nasıl yapacaksın?
Yine kaç tane gönül kıracaksın? Kaç müşteriye yalan söyleyeceksin? Kaç muhtacın maaşını eksik vereceksin? Kaç garibanın hakkını erteleyeceksin? Kaç küfür edeceksin? Namaza başlamayı yine öbür güne atacaksın. Örtünmeyi daha sonraki yıllara atacaksın. İffeti ve hayayı ahir ömrüne geciktireceksin...
Her sabah yeni bir gündür aslında. Belki de son günündür. Yeni bir fırsat günü, tövbe günü, pişmanlık günü, af dileme günü...
Yatınca uyanacağımızın garantisi yok. Uyanınca da bir daha yatmanın garantisi yok. Ama yine de uyanırsak bilelim ki, küçük ölüm denilen uykuyu geçtik. Küçük ölümden kurtulduk. Şimdi sabah oldu ve elimizde son günümüz...
Rabbim, beni geri gönder ki, geride bıraktığım yerde salih ameller işleyeyim diye yalvardığımız zaman bize şöyle denilse ne yaparız?
Kaç tane gün verdim biliyor musun? Kaç hafta verdim? Kaç ay verdim? Kaç yıl verdim? Sen hâlâ bir gün diyorsun!
Bugün, kıymetini ve değerini bilmediğimiz gün idi. Bilelim ki, yarın bize ikram ve ihsan edilen bir gündür. Yarını da bugün gibi heba edersek, belki bir daha elimize yeni bir gün geçmeyecek...
Rabbim bizlere bereketli ve hayırlı ameller ile dolu bir ömür ihsan eylesin!
Âmin