Amr b. Şuayb dedesinden nakletti ki Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurmuştur: “Kim tabiplik yapar ve onun daha önce tabip olduğu bilinmiyorsa [eğer bir zarar oluşursa] zararı tazmin eder”
“Her kim tabip olmadığı ve tıp ilmini bilmediği halde tababeti icra eder de, verdiği ilacın tesiriyle bir zarar meydana gelirse, o cahil tabibe verdiği zarar tazmin ettirilir.”1
Şerh: Bu hadiste şer’î bir hüküm ve siyasi açıdan da insanlar hakkında ihtiyatlı davranmanın beyanı vardır. Çünkü bu işte şiddetli bir tehlike vardır. Hadisin manası, eğer bir kimse daha önce herhangi bir tecrübesi olmadan, tabiplere hizmet etmeden ve tecrübelilerle birlikte olmadan tıp işleriyle meşgul olur ve hastayı öldürürse onun diyetini öder. Çünkü böyle bir kimsenin hali genellikle bilmediği bir şeyi düşüncesizce ve ihtiyatsız şekilde yapmaya kalkışmaktır. Bu durumda olan bir kişinin insanların canını tehlikeye atmaması gerekir. Fakat daha önce tıp konusunda tecrübeli olan kişiye yaptığının doğru olduğu içine doğar. Bu kimse tıp sanatının o husustaki [o hastalığı tedavideki] yetersizliğinden veya tıp sanatıyla ilgili bildikleriyle hastayı iyileştirme çabası göstermesine rağmen hata yaparsa bu kimse ayıplanmaz.
Tıbb-ı Nebevî - Abdüllatİf Bağdadî / Muhammet Uysal
--------------------
1- Ibn Mâce, Tıb, 16. Şuayb el-Arnaût hadisin hasen li-gayrihi olduğunu ifade etmiştir. Albânî de hadisin hasen olduğu hükmünü vermiştir.
