İslamda İçki ile tedavi neden yasak!

Habbab b. Eret (r.a.) Rasulullah’tan (s.a.v.) işitti ki: "İçkiden sakının. Zira içki üretilen üzümün asmasının uzaması gibi içki­nin günahı da diğer günahlardan daha fazla uzar ve büyür."1

Şerh: Üstad “teferrea”nın manasının uzamak olduğunu söyle­di. Bir kişi diğer insanlardan uzun olursa “ferea fulânun er-rıcâl” denir. Hadisin manası içkinin diğer günahlardan daha yüksek olduğu ve onları aştığıdır. Tıpkı içki yapılan üzümün asmasının bağlandığı ağaçlardan daha fazla uzayıp onların üstüne yüksel­mesi gibi.

Bu hadiste latif ve ilginç iki anlam vardır. Bunlardan biri ma­kul olanın mahsus olana benzetilmesi ve şer’î hükümlerin gö­rünür varlıklar hükmünde kılınışıdır. İkincisi, içki kötülüklere götüren yol ve bütün kötülüklere bir basamaktır. O yüzden kö­tülüklerin anası olarak isimlendirilmiştir. Rasulullah (s.a.v.) “İçki bütün şerlerin anahtarıdır.” buyurdu.2 İçkinin yapıldığı üzümün ağacı (asma) da böyledir. Kendinden daha küçük olan bir ağaca sarılır ve ondan daha fazla uzayarak bir basamak, bir merdiven ve bir yol olur. Dolayısıyla içki içmek nasıl kötülüklere bir bağ­lantı oluyor ise üzümün asması da sarıldığı bütün ağaçların bağ­lantısı olur.

İÇKİ İLE TEDAVİDEN YASAKLAMA

Tarık b. Süveyd Hadramî anlatıyor: Rasulullaha: Ey Allah’ın Rasulü! Bizim memleketimizde üzüm yetişiyor onları sıkıp içi­yoruz dedim. Hayır [yapmayın] dedi. Sonra tekrar edip onu has­talarımıza şifa/ilaç olarak kullanıyoruz dedim. O da “o ilaç değil bilakis hastalıktır.” buyurdu.3

Şerh: Şarap hakkında bir makale, ağacı hakkında da başka bir makale yazmıştık. Başka bir makale ise su ve içki hakkında yazıp şarabın zararlarını ve faydalarını yazmıştık. Orada konuyla ilgili tabiplerin ve filozofların sözlerini topladığımız gibi sağlığı koru­ma (hıfz-ı sıhha) ve tedavinin gerektirdiklerini de sıralamıştık.

Tıbb-ı Nebevî - Abdüllatİf Bağdadî / Muhammet Uysal

--------------------------------

1- İbn Mâce, Eşribe, 1. Albânî hadisin zayıf olduğu hükmünü vermiştir. Şuayb el-Arnaût da hadisin ravilerinden Münir b. ez-Zübeyrden dolayı isnadının zayıf ol­duğunu ifade etmiştir.

2- İbn Mâce, Eşribe, 1.

3- Ibn Mâce, Tıb, 27. Şuayb el-Arnaût hadisin hasen olduğunu ifade etmiştir. Albânî de hadisin sahih olduğu hükmünü vermiştir.