BAYRAMI HAK ETTİK Mİ?

Eğer Kur’ân-ı Kerîm ayı olan Ramazan boyu, bütün organlarımızla oruç tutarak takvaya ermişsek, Kur’ân-ı Kerîm’in ilminden ve feyzinden istifade etmişsek, haramlardan uzak durmuş, emirlere uymuş, fakirleri özellikle de depremzedeleri imkân nispetinde razı etmiş isek şahsî olarak bayramı hak ettik demektir.

Ne zaman nefse mahkûmiyetimiz hâkimiyete, ihtilaflarımız ittihada; içimize ve işimize, aşımıza ve eşimize, ailemize, okullarımıza ve bütün kurumlarımıza Kur’ân-ı Kerîm yön verir ise, Hz. Peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem’i her işimize rehber kılarsak, Müslümanlar olarak bizim hayatımızda İslam görülürse; Kur’ân-ı Kerîm’i ve Hz. Peygamber’i öğrenir öğretirsek, Ehl-i Sünnet akidesine göre inanır, İslam Fıkhına göre yaşar ve yaşatırsak işte o zaman bayramı hak etmiş olur, imanla ölür cennete de girersek işte o zaman o bayram gerçek bayram olur.

Gelin insanlarla barışmadan önce Kur’ân’la barışalım. Kur’ân’ın bütün insanlığa olan mesajını öğrenelim, şeytanın ve nefsin doğrultusunda değil Kur’ân doğrultusunda, imana uygun, Sünnet’e uygun ve ihlasla hareket edelim. O zaman içimiz düzelecek; işimiz de eşimiz de evladımız da düzelecek, âhiretimiz de düzelecektir.

Gelin mutlak lider Hz. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem ile tanışalım, Peygamberimizi yegâne otorite kılalım ve her konuda onu izleyelim.

Daima kendimize şu soruyu soralım: “Hz. Peygamber, eğer bizim yerimizde olsaydı ne yapardı?”

Gelin birbirimizi Allah için sevelim, birbirimizin önce güzelliklerini görelim, kusurlarını da sırf Allah için gidermek için görelim; gelmeyene gidelim, alakayı kesenle alaka kuralım, kaynaşalım ve dayanışma içine girelim.

Allah Teâlâ ne güzel buyurmuştur:

“Ey iman edenler! Allah'a takvalı olun ve doğru söz söyleyin. (Takva ve doğru sözlülük olursa) Allah işlerinizi düzeltir ve günahlarınızı bağışlar. Kim Allah ve Rasûlüne itaat ederse büyük bir kurtuluşa ermiş olur.”

(Ahzâb sûresi 33/71-72.)

Hz. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem, kalbini göstererek üç defa “işte takvâ buradadır” buyurmuştur.

(Müslim, Birr, 32; Buhârî, Edeb, 57; Ebû Dâvûd, Edeb, 47; Tirmizî, Birr, 24; İbni Mâce, Duâ, 5.)

Takvâ, kalpte yerleşirse dilde doğruluk hâsıl olur. Allah Teâlâ, dil doğru olunca işlerimizi düzelteceğini ve günahlarımızı bağışlayacağını söz vermiştir.

İmam Nevevî, “Allah sizin ne dış görünüşünüze ne de mallarınıza bakar. Ama o sizin kalplerinize ve amellerinize bakar.” (Müslim, Birr, 33; İbn Mâce, Zühd, 9; Ahmed, II, 285, 539.) hadîs-i şerîfini ele aldıktan sonra şöyle der:

“Zâhir amellerle takvâ hâsıl olmaz; kalpte Allah’ın azameti, haşyet ve murakabesi olan takvâ bulunursa zahir ameller kalptekine uygun hâsıl olur.”

(Nevevî, Şerhu Müslim, XVI. 94.)

“Takvâ, dikenli tarlada ayağına diken batmadan yürümektir.”

(Ebû Hureyre radıyallahu anh)

Takvâ, Hakk’a ve halka karşı hassas davranmak; itaat edip isyan etmemek, zikredip unutmamak ve şükredip nankörlük etmemektir.

Allah Teâlâ, gerçek bayrama ulaşmayı nasip eylesin lütfuyla!