İnsanlar bazı insanları çok sever. Öyle sever ki, sevgide aşırıya gider. Sevgide aşırılık ise gözü ve gönlü kör eder. Artık sevdiğiniz insanın hatasını görmez ve kabullenmez olursunuz. Hatta hata yapsa hatasında hikmet, amaç ve maksat mana ararsınız.
Allah ise çok sevdiğiniz kişiye hata yaptırır. Kişi hata yapar ki, onu çok seven kişi sevgisini kontrol edebilsin. Sevgisini frenleyebilsin. Onu mükemmel görürsünüz; bir de bakmışsınız çok basit bir konuda öfkesine yenilmiş. Onu kusursuz görürsünüz ama bir bakmışsınız o kişi yanınızda yalan söyleyecek bir duruma düşmüş. Ona deli gibi aşık olursunuz ama bir bakmışsınız hiç beklemediğiniz bir yerde cimrilik yapmış... İbadette kusursuz görürsünüz, bir bakmışsınız oruç tutmuş ama nefsini tutamamış...
Allah Teâlâ, kullarının hatalarını ortaya çıkarır ki, kullar kendisini kusursuz görmesin. Onu sevenler ve takip edenler de bunu görebilsin...
Ama bazı insanlar var; o kadar kör olur ki, hiçbir şey görmez. Hatayı hata olarak görmez. Hatayı sevap gibi görür... İşte bu durum körlüktür. Halbuki Allah ona hatayı bilerek yaptırmıştır.
Ademoğullarının tamamı hata eder. Hata yapanların en hayırlısı, tövbe edenlerdir.
İbni Mace 4251
Hadis-i Şerif
Murat Padak
