Allah Teâlâ bu konuda şöyle buyurmuştur:
بَلَى مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ فَأُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ.
“Hayır öyle değil; seyyie/küçük günahı işleyip hatîesi/büyük günahı kendisini kuşatmış olan kimseler; cehennemlikler işte onlardır. Onlar orada ebedî kalacaklardır.”
(Bakara sûresi 2/81)
Âyet-i kerîmedeki “seyyie” küçük günahtır, “hatîe” ise büyük günahtır.
Günahı işleyen niçin ebedî cehennemlik oldu?
Ölürken kâfir olarak öldüğü içindir.
Neden kâfir olarak öldü?
Önce küçük günah işledi. Küçük günah işlemeye devem ede ede, büyük günah işlemeye başladı.
Büyük günahları da işleye işleye büyük günah işlemeyi normal görmeye başladı ve bu küfür itikadıyla da öldüğü için cehennemde ebedî olarak kalacaktır.
Mubahları çoğaltmak, tenzîhen mekruha köprü olur; tenzîhen mekruhu çoğaltmak, tahrîmen mekruha köprü olur; tahrîmen mekruhu çoğaltmak, harama köprü olur; haramı çoğaltmak küfre köprü olabilir.
Haramı yani sübûtü ve delâleti kat’î olan yasağı/günahı işlemeyi normal görürse küfre köprü olur.
Haramı işlemese bile, haram işlemeyi normal görmek küfürdür.
Aynı şekilde, sünnetleri terk ede ede zamanla vacipleri terk etmeye başlar, vacipleri terk ede ede zamanla farzları da terk etmeye başlar, farzları terk etmek zamanla imanın da terkine sebep olabilir.
Her günahtan küfre giden yollar vardır.
“Günahlar gafleti, gaflet kasveti/kalbin katılığını, kasvet Allah’tan uzaklığı, Allah’tan uzaklık cehennemi doğurur.”
(Muhâsibî, Risâletü’l-Müsterşidîn)
Bir toplumda günahlar açıkça işlenirse, küfür doğabilir. İnsanlar açıkça işlenen günahlara baka baka günahları normal görmeye başlar veya başlayabilir.
Mü’min her an günahların çevrelemesine karşılık, sevaplarla çevrelenen bir çevrede olmaya dikkat etmelidir. Mü’mini küfre götüren şeyleri bilmeli, imanı devam ettiren ve kemale erdiren bilgileri edinmeli, imanı kemale erdiren amellere dikkat etmelidir.