Sessizce sağa sola sallanır bir sal gibi tabut, dalgalanan ellerinde taşıyan sessizliğin.
Bir beşik gibi...
Beşikte sallanan bebeklere sevinç ve sürür ile ninni söyleyen yanık yürekli anneler gibi, sessiz geminin yolcusunun geride bıraktığı yaralı yürekler hüzün makamlarının hepsini ağıtlarına katarlar.
Bebeklerin belenmesi gibi belenir son yolculuğun yolcusu.
İstemsiz gözyaşları el sallar giden yolcuya.
Bir çok zaman tabutu taşıyan eller değil, gönüllerdir.
İnsan, gönlüne gömenlerin ellerinde gömülür toprağa.
Ten toprağın yaridir.
Aslına döner her cüz.
Çokluk, yokluk rengine büründükçe birlik için burak olur beden.
Dünyanın en çıplak hakikat anıdır bu.
Çıplak gelir çıplak gidilir bu diyardan.
Bütün taşınan, ancak gönüldekidir.
Bütün geride bırakılan, ancak gönüllerdekidir.
Ölüm, en çok namsız ve nişansızlıktır.
Makamlar ve mevkilerden isimleri silmektir.
Varlıktan soyunmak...
Varlık sahibin karşısında varlık iddiasından vazgeçmek.
Çıplaklık...
Ölüm unutmayı hatırlatan bir elçidir.
Unutulanların unutulacağını öğreten bir mürebbi.
Rengarenk dünya ölümü örttü şimdilerde.
Ölüme gözler kapalı.
Ölüm rengini üstümüze prova yapmadığımız için uykudan uyanmıyoruz ölüm yakınımıza gelene kadar.
İşte bundandır "insanlar uykudadır öldüklerinde uyanacaklar" Nebevi nidasını anlamıyoruz.
Halbuki ölüm bir misafirdir gelmesi mutlak ve mukadder olan.
Ve ölümü tercih etmektir insan olmanın ve düşünmenin anlamı.
Peki insan nasıl ölür?
Dört durak belirlemiş irfan ehli ölüme. Dört kapı.
Dört renk.
Her renk, bir ayartıcıdan kurtulmaktır.
Aradaki perdeleri kaldırmaktır.
İlki kırmızı ölümdür.
Kabili katil eden istekten kurtulmaktır: Şehvetten.
Bütün Arabistan'ın en güzel kadınlarını elinin tersiyle itmektir.
İkincisi beyaz ölümdür.
Gönlü kabz eden aşırı iştahtan kurtulmak.
Üç kılletten biri: Kıllet-i taam. Komşusu açken tıkınma körlüğünden kurtulmak.
Hırsı, hasedi, kini kalbin hastalıkları bilip sökmektir.
Üçüncüsü yeşil ölümdür.
Kibrin kıyafet olup insanı içinde tüketmesinden kurtulmak.
Kalıbın ve kalbin kirli ve süslü elbiselerinden soyunmak.
Melamet hırkası giyinmek.
Kınayan kimselere, "kime ne"demektir.
Ölümün dördüncü rengi siyahtır.
Yanmak ve kül olmak.
Kül olmayı küll olmaya yol bilmek.
Hiçlik.
Halvetin halavetine doymak.
Celvetteki halvete girmek.
Eli karda, gönlü yalnız yârda olmak.
Ölümün dört rengini giyinmenin ve bürünmenin sonucu: Sıbgatallah yani Allah'ın boyasıdır.
Onun boyasından daha güzeli var mıdır?
Ey Talib!
Ölmeden önce ölmeyi öğrenmeden ölme.
Mevt-i iradîyi yaşarsan mevt-i tabii geldiğinde Azrail'e gülersin.
Ölümü düşündükçe durulur insan.
Ve öldükçe dirilir.
Not:
Ölüm yakınımıza geldi.
Şırnak üniversitesi rektörü Mehmet Nuri Nas vefat etti.
Mekanı cennet olsun.