c) Halka karşı tavrımız, güzel ahlakla geçinmek:
3. Kötülük edene bile iyilik etmek
Bu konuda Allah Teâlâ, Adn cennetlerine girecek mü’minin sekiz özelliğinin sonuncusu ve en zoru olarak şöyle bildirmiştir:
“Kötülüğü iyilikle savarlar.”
(Ra’d sûresi 13/22.)
İyilere, iyilik yapmayı prensip edinenlere, iyilik yapmak hatta kötülüğe iyilikle cevap vermek kolay gelir. Kötülere de kötülük yapmak kolay gelir. İyilik yapmak da kötülük yapmak da huy haline gelince kolaylıkla çıkar.
İyilik yapmak da kötülük yapmak da bulaşıcı hastalık gibidir, iyilik iyilerden kötülük kötülerden bulaşır.
“İyiliğe iyilik her kişinin kârı, kötülüğe iyilik er kişinin kârıdır” diyen ne güzel demiştir.
Kötülüğü kötülük gidermez, kötülüğü iyilik giderir.
Kötülüğe iyilikle cevap veren iyiler, kendileri hata edince hata ettiği kimseden af ister, kendisine hata edilince affeder; hatta karşıya marufu/iyiliği emreder; cahil, cahillik edince iyilik taraftarı olan kişi, cahile karşı cahillik etmekten yüz çevirir. İşte bunları Rabbimiz Teâlâ, şu âyet-i kerîme ile şöyle emreder:
“Sen af yolunu tut, iyiliği emret ve cahillerden yüz çevir.!”
(A’râf sûresi 7/199.)
Hadîs-i kudsîde şöyle buyurulmuştur:
“Faziletlerin en yükseği, seninle ilişkisini keseni arayıp sorman, seni mahrum bırakana ihsanda bulunman, sana zulmedeni affetmendir.”
(Ahmed b. Hanbel, Müsned, III, 438.)
Bu üstün özelliklere kemaliyle sahip olan Peygamberimiz de kötü söz söylemez, çirkin iş yapmaz, çarşı pazarda bağırmaz ve kötülüğe kötülükle karşılık vermez, affeder ve bağışlardı.
(Tirmizî, Birr, 69; Ahmed b. Hanbel, Müsned, II, 174, 328.)
Allah Rasûlü (s.a.s.), bu konuda şu tavsiyelerine uymamızı emretmiştir:
“İnsanlar iyilik yaparsa biz de iyilik yaparız ve onlar haksızlık yaparsa biz de haksızlık yaparız diyen taklitçi(ler)den olmayın! Fakat insanlar iyilik yaparsa sizin de iyilik yapmanıza, şayet kötülük yaparlarsa siz de kötülük yapmamanıza kendinizi hazırlayınız!”
(Tirmizî, Birr, 63.)