4. Arkadaşın hayırlısı ve arkadaşa hayırlı olmak.
Arkadaşın hayırlısı; arkadaşına hayırlı olan, şerlisi de arkadaşına şerli olandır.
Biz "iyi arkadaşız" diyorsak iyi olacağız.
İyi arkadaşın ispatı da iyilik etmektir.
İyi arkadaşın en alt seviyelisi, arkadaşına kötülük etmeyen; orta seviyelisi, iyilik eden; en yüksek seviyelisi de arkadaşı kötülük etse bile kendisi arkadaşına iyilik edendir.
Bu konuda en güzel söz, en güzelin sözü yani Peygamberimiz’in sözüdür.
Abdullah b. Ömer (r.anhümâ)’den rivayet edildiğine göre Rasûlullah (s.a.s.):
“Allah Teâlâ’ya göre arkadaşların hayırlısı, arkadaşına faydalı olandır. Yine Allah Teâlâ’ya göre komşuların hayırlısı, komşusuna faydalı olandır” buyurdu. (Tirmizî, Birr, 28.)
İyi arkadaş ile kötü arkadaş kokucu ile demirciye benzer.
Güzel koku satanın yanında bulunan, kokusundan yararlanır; demircinin yanında bulanan da en azından kötü kokusundan etkilenir.
İşte bunu yine en güzel anlatan Ebû Mûsâ el-Eş’arî (r.a.)’den rivayet edildiğine göre Rasûlullah (s.a.s.) şöyle buyurmuştur:
“İyi ve kötü arkadaşın hali, güzel koku satanla körük çekenin haline benzer: Misk satan ya sana güzel kokusundan bir miktar meccanen verir ya sen satın alırsın ya da (hiç değilse onunla beraber olduğun sürece) güzel koku koklamış olursun. Körük çeken kimse ise ya elbiseni yakar ya da (en azından) körüğün kötü kokusundan rahatsız olursun.”
(Buhârî, Zebâih, 31, Büyû’, 38; Müslim, Birr, 146; Ebû Dâvûd, Edeb, 16.)
Hayırlı arkadaş, güzel koku bulunduran ve güzel kokusundan istifade ettiren gibi en yakın arkadaşına, sorumlu olduğu kimselere ve çevresine hayırlı olan kişidir.
Arkadaşa hayırlı olmak, arkadaşa faydalı olmakladır.
En güzel fayda, kardeşin sahih itikadını ve güzel ahlakını korumak; müslümanın müslüman üzerindeki haklarından birisi olan nasihat etmek; maddî ve manevî yönden sıkıntılarını kendi sıkıntısı sayıp gidermektir.