Abdullah b. Mes’ûd (r.a.), Safâ tepesine çıktığında dilini tutmuş ve şöyle söylemiştir:
“Ey dil! Hayır konuş ki kazanasın, şer olan şeylerden sus ki pişman olmandan önce kurtulasın!..”
(Münâvî, Feyzu’l-Kadîr Şerhu’l-Câmii’s-Sağîr, II, 80.)
Müslüman kişi dilini hayırda kullanınca o oranda da sevabı büyük olur. Müslüman bu dilini hidayete vesile olmakta kullanınca elbette dünya ve içindekilerini infak etmekten daha fazla sevap kazanmış olur.
Nice ibadetler ve sâlih ameller dil iledir; namazdaki ve namaz dışındaki zikir, Kur’ân-ı Kerîm tilaveti, emr-i bilmarûf ve nehy-i anilmünker, va’z u nasîhat, tedrîsat, itikâdî ve amelî helallerden ve haramlardan bahsetmek, insanların arasını ıslah etmek bunların hepsi dil iledir.
Hz. Peygamber Efendimiz’in en önemli özelliği emîn oluşudur. Bu eminlik özelliği, Müslümanda ne oranda varsa o oranda hem kendisi mutlu olur hem çevresindekiler mutlu olur.
Müslümanın eminliği daha çok dilinde ve elinde görülür. Eminliğin bozulmasının en fazlası ise dili iledir. Gıybet, iftira, yalan, kalp kırma, hakaret etme, yerme, sövme, şikâyet, çekiştirme, laf getirip götürme, alaya alma ve kötü lakap takma gibi şeyler dil ile olan günahlardır.
Bu günahlardan bütünü ile uzak olan Müslüman, gerçekten en zararlı olan huylardan, toplumu zehirleyen bu ahlaksızlıklardan uzak olan Müslüman, meleklere, kâmil mü’minlere ve Allah Teâlâ’ya manen yakın olan Müslüman demektir. Böyle Müslümanların oluşturduğu toplum, dünyada iken cennete gitmeden cennet hayatı yaşayan huzurlu toplumdur.
Gıybet ve iftira etmeyen kişi, insanların şerefine dil uzatmayan ve insanları birbirinden soğutmayan kişidir.
Yalan söylemeyen, huzurlu toplumun en önemli şartı olan “kendisine emniyet edilen güvenirlik” özelliğine sahip olan kişidir.
Kalp kırma, hakaret etme, yerme ve sövme gibi kötü özelliklerden kendisini hassasiyetle koruyan kişi, önce kendisinin kıymetini bilen, Kâbe’den daha kıymetli olan mü’mine bu yanlışları yapmayarak cennete gitmeden cennet hayatını yaşayan ve yaşatan kişidir.
Gıybetin bir çeşidi olan insan çekiştirme ve laf getirip götürmeden kendisini koruyan kişi, insan onurunu bilen ve o onura layık bir şekilde hareket eden ve böylece huzurlu toplumun bir ferdi olan emin Müslüman kişidir.
Alaya almak, alaya alınmaya sebep olur. Alaya almak, birbirlerinden uzaklaşmaya ve düşmanlığa sebep olmaktadır.
Kötü lakap da kırılmaya ve uzaklaşmaya sebep olmaktadır.
İşte bu günahlardan uzak duran kişiler, birbirlerine yaklaşan, kırmayan ve kırılmayan fertlerden oluşan bir huzur toplumunun fertleridir.