Hz. Peygamber (s.a.s.), içinde bulunduğu toplumun yanlışlarına karşı çıkan, bütün insanlığın ortak değerlerine sahip çıkan, her konuda hakka ve mazlum halka sahip çıkan, Hakkın ve hakların egemen kılınması için savaşan ve neticede insanlara merhamet için yaratılan ve insanlara hizmetçi kılınan, yerlerin ve göklerin sahibi Allah tarafından yardıma mazhar kılınan, ölmeden önce ilâhî sistemi kuran bir liderdir.
Hz. Peygamber (s.a.s.)’in bütün hayatını üç devrede değerlendirebiliriz:
1. İslam davasını devre devre net olarak ortaya koydu,
2. Kabul edenleri talim ve terbiyeden geçirdi,
3. Sistemi vefatından sonra da devam edebilecek şekilde kurup uygulamayı sağladı.
Hz. Peygamber (s.a.s.)’in bir lider olarak ortaya koyduğu davanın esas mesajı şu idi:
İnsanları, insanlara veya başka şeylere kul ve köle olmaktan kurtarıp sadece Allah (c.c.)’a kul olma şerefine kavuşturmaktır. Haktan halka, halkı Hakka manen yaklaştırmak için gönderilmiş ilâhî bir görevli...
İşte bu maksatla Hz. Peygamber (s.a.s.), davasının temelini şöylece ortaya koydu:
a) Allah’tan başka helal eden-haram eden, hüküm koyan, emreden-nehyeden, ma’bûd yoktur,
b) Allah’tan başka yaratan yoktur, bütün kâinatı yaratan ve yöneten, insanı da yaptığını da yaratan Allah’tır.
Bu iki gerçekle şunu ortaya koymuş oldu:
Allah’tan başkasına kulluk ve kölelik yoktur. Allah’tan başkasının mutlak hükümranlığı yoktur. Kulların kullara tasallutu haramdır.
İslâm’a göre liderlerin ancak temsilliği söz konusudur. Makamlar kimsenin malı değildir. İyi temsil edilmezse elinden alınır ve ehline verilir.
Liderler, sadece Hakka göre yönetilen halkın Hakka göre yöneticileridirler.