Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur:
“Müminler ancak kardeştirler. Öyleyse kardeşlerinizin arasını düzeltin ve (özellikte bu konuda) Allah'tan korkun ki merhamet olunasınız.”
(Hucurât sûresi 49/10)
Biz mü’minler olarak birbirimize merhamet edersek Allah da bize merhamet eder. Allah Teâlâ’nın bize merhamet etmesini istiyorsak birbirimize merhamet etmemiz gerekir.
Birbirimize şöyle merhamet edebiliriz:
1. Kardeşliğin gereği olarak Allah için birbirimize nasihatte bulunmak,
2. Birbirimize yumuşak konuşmak,
3. Küslerin arasını bulmak,
4. Fedakârlık etmek,
5. Yardımda bulunmak,
6. Edebin gereği rıfk ile hareket etmek,
“İlk hatanın ayırdığı iki kimse, Allah için birbirlerini sevmemişlerdir.”
(Buhârî, el-Edebü’l-Müfred)
“Kendini kardeşinle iyi geçinmeye hazırla. O kestiği zaman sen bağla; o yüzünü çevirince, sen lütuf ve yakınlık et.”
Hz. Ali (r.a.)
“Senin gerçek kardeşin, daima yanında bulunan ve sana faydalı olmak için zarara katlanan, zamanın felaket ve musibetleriyle karşılaştığın zaman ne pahasına olursa yardımına koşandır.”
Hz. Ali (k.v.)
“Her şeyin bir tartısı vardır. Sevginin tartısı fedakârlıktır. Fedakârlık etmeyenin sevgisine inanılmaz.”
Abdulazîz Bekkine Hz.leri
“Gerçek sevgi, iyilik gördüğünde artmayan; kötülük gördüğünde eksilmeyendir.”
Yahya b. Muâz (rh.a)
Birbirimizi Allah için seversek Allah da bizi sever; Allah bizi sevince sevdiği ve razı olduğu şeylere muvaffak kılar.
Birbirimizin sadece hatalarını görürsek, şeytan bu durumumuzu kullanır, iyi taraflarımızı bize göstermez. Hâlbuki insafın gereği, şeytanın göstermesiyle bakmayıp birbirine acıyan iki kardeşin göstermesiyle bakarsak birbirimize merhamet ederiz.
“Edebini un yap, ilmini tuz yap!”
İmam Mâlik (rh.a.)
Birbirimize nasihatle ilgili sözümüz tuz gibi az olmalı; birbirimize karşı iyiliğimiz, örnekliğimiz, affediciliğimiz ve af dilememiz un gibi çok olmalıdır.