2. Fertleri öğretim ve eğitimden geçirmek.
Önce öğretim, sonra eğitim sonra da tatbik…
Öğretim olmadan eğitim olmaz, eğitim olmadan da öğretimin maksadı hâsıl olmaz.
Öğretimin hedefi; insanın nihâî hedefini, insanın yaratılış maksadını, uhrevî ve dünyevî ara hedeflerini, görevlerini, yetkisini ve sorumluluklarını, haddini ve hakkını öğretmektir.
Eğitimin hedefi; kişinin bildiğini ve inandığını hayata geçirebilmesini sağlamak için amel edecek kabiliyeti kazandırmaktır. Bu da iki şekilde olur:
a) Yaratılışında var olan kabiliyetleri tadil etmek,
b) Sonradan kazanabileceği güzellikleri ve özellikleri kazanmaya ve kazandırmaya çalışmak ve çalıştırmaktır.
3. İşlerin istişaresi, karar altına alınıp uygulanması.
İstişâre, birbirinden işâret almak demektir.
İstişâre, kendi başına olmayıp cemâatin bir ferdi olduğunun ifadesidir.
İstişâre hem Allah Teâlâ’nın, Hz. Peygamber’in (s.a.s.) şahsında bizlere bir emri ve hem de Hz. Peygamber’in (s.a.s.) sünnetidir.
4. Aleyhimize de olsa Hak yolda olduğu müddetçe lidere itâat etmek.
Lidere itaat, cemaatin gayelerini gerçekleştirme adına olmalıdır. Ancak lidere, Hak yolda olduğu müddetçe uyulur. Zira mutlak itaat ancak Allah’a ve Rasûledir.
Lider, hak yolu izlediği sürece izlenir; yoldan saparsa, lideri izleme terk edilir hak yolda yürümeye devam edilir.
Özetle; nefsimizin aleyhinde de olsa, nefsimize değil dava adına davanın liderine itaat ederiz.