a) Hedefi ve yolu doğru olan
b) Niyeti ve uygulamaları birbiri ile örtüşen
c) Düşmanın çizgisinde olmayan ve düşmana bilerek yardım etmeyen
d) Hataları söylenince kabul eden, hatadan dönüp doğru olana hemen yönelen
e) Sözü ile uygulamaları birbirini tasdik eden
a) Hedefi ve yolu doğru olan
Hedef, insandan üstün olmalıdır ki insanın kendisini, hedef edindiği davasına feda etmeğe değsin.
Hedefin üstünlüğü, insanları da üstün meziyetli ve üstün hareketli olmaya sevk eder.
Milletler için üstün hedef; kendi değerlerini, kendi neslini, kendi medeniyetini koruyup daima ileriye gitmek, dünya-âhiret, madde-mana, ilim-amel ve ruh-ceset dengesini kurarak dünyada ve âhirette mutlu olmaktır.
Toplum için hedef; hayal olmayıp elde edilebilen, hemen faydası da görülen ve ileriye yönelik büyük millet olma hedefine doğru koşturan ve her hareket ve başarısı hedefe yaklaştırıcı olan olmalıdır. Yeter ki doğru hedeften sapma olmasın, er-geç hedefe ulaşılır. Burada önemli olan, toplumun ilim adamları ile siyaset adamlarının, hedefe ulaşmaya inanmış olmaları gerekir ki halk da onları izlesin.
“Yönünüzü değiştirmedikçe, istediğiniz yere eninde sonunda varırsınız.”
Çin Atasözü
“Bilginlerle düşünmeli halkla hareket etmelidir.”
Berkley
İlme mal edilmeyen hakikat, iddiadan ibaret olur. Halka mal edilmeyen bir hakikat ise, ne kadar o hakikat üstün olsa bile, hayalde kalır.
Yol, doğru olmalıdır ki hedefe engel değil ulaştırıcı olsun.
Yol hem doğru hem isabetli olmalıdır. Doğru yol, müstakim yani ifratın ve tefritin olmadığı yoldur. İsabetli yol, hikmetli yani doğru zamanda ve doğru mekânda, doğru işin doğruca yapılmasıdır.
Yolun doğruluğu, hedefe yaklaştırıcı olması, %100 ilmî ve ilâhî gerçeklere zıt olmaması ile anlaşılır.