c) İnsan: Hedefi belirleyen, planlamayı yapan, insan envanterini çıkaran, insan yetiştiren kurumlar kuran, imkânları bulup hikmetlice yani yerli yerince değerlendiren.
Her işte olduğu gibi, maddî ve manevî imarda da, maddi ve manevî imarı yapacak olan ideali, hedefi ve sorumluluk düşüncesi olan önce insandır.
İnsan deyince kâmil insan akla gelir. Kâmil insan; hedefi üstün, yolu müstakim, planı isabetli, yol arkadaşları sağlam, izlediği lideri hıyanetten sâlim olan kişidir.
Maddî ve manevî imarda muhatap, insandır. İnsan için hedef, dünyada ve âhirette mutlu olmaktır. Bu mutluluğa ulaşmayı sağlayacak kimse, kendi medeniyetimizin kültürü ile yetişmiş, içinde bulunduğu çağın problemlerine çözüm üreten, ilim adamları ile düşünen, halkla birlikte hareket eden çaplı ve kaliteli eğitim almış insandır.
Planlamayı yapan ekip, her yönlü bakabilen ve binleri arkasında taşıyan çaplı insanlardan oluşan ekiptir.
Her iş insanla gerçekleştiği için kendi insanımızdan istifade için kendi insanımızı tanıtan insan envanterini çıkarmak gerekir. İnsanlar madenler gibidirler. Her madene ihtiyaç vardır. Her madeni, madeninde değerlendirmek için önce insanlarımızı tanımamız gerekir. Belki en az yirmi soru ile tanıtım belgesi çıkarmak gerekir. Araba için nasıl ki tanıtım kitapçığı çıkarılırsa insanlarımız için de tanıtım belgesi gerekir.
Yetişmiş kaliteli insanı sağlam kurumlar yetiştirdiğinden dolayı, insan yetiştiren kurumlar kurmak gerekir. Bu kurumlar ilmiyye, kalemiyye ve seyfiyye yani her sahada ilim adamları, her sahada bürokrat ve ruh köküne bağlı, milletinin hedefine inanmış, kökü mazide olan âtî düşüncesinde asker yetiştiren kurumlardır.