Eğer biz, üç günden beri arzettiğimiz bu hadîs-i şerîflerle amel etsek yani peygamber ahlâkı ile ahlâklansak dünya ve âhiret cennet olur.
Bu hadîs-i şerîflerle amel edersek örnek müslüman oluruz, bulunduğumuz yerde huzur olur, huzuru sağlayan denge unsuru oluruz.
Müslüman olarak daima şu soruyu soralım:
“Benim yerimde Hz. Peygamber olsa ne yapardı?”
Hz. Peygamber Efendimiz (s.a.s.) ne yapardıysa onu yapalım; bunu yapmazdı, bunu böyle yapardı, böyle davranırdı, böyle davranmazdı gibi.
Bize peygamber olma emredilmemiştir, peygamber gibi davranma emredilmiştir. Bu ise muhal değil mümkündür. Çünkü Allah Teâlâ mümkün olanı emretmiş, muhal olanı emretmemiştir.
İslam ancak güzel ahlâkla yaşanır, güzel ahlâkla ortaya çıkar ve güzel ahlâkla tebliğ edilmiş olur. İşte bundan dolayı olsa gerektir ki İmam Mâlik (rh.a.) şöyle dermiş:
“Edebini un yap, ilmini tuz yap!”
Ekmeğin tuzu fazla olsa yenmez, tuzu az, unu çok olacak ki yenebilsin.
Edep, edeplinin edebiyle edeplenmektir.
En büyük edepli Hz. Peygamber Efendimizdir.
Hz. Peygamber ahlakı demek en üstün edep demektir.
Edepli insan rahmete eren kimse, edepsiz insan da Rabbin lütfundan mahrum olan kimsedir.
Çare, en büyük ve mutlak örnek, önce başta bizim peygamberimiz olmak üzere bütün peygamberler, sonra peygamberleri izledikleri müddetçe mukayyed örnekler olan sıddıklar, şehidler ve salihlerdir.
Eğer örnekleri örnek alırsak biz de örnek oluruz Allah’ın lütfu ile.