3) Kâmil mümin olmaya çalışmalı
Barış döneminde kâfire de insanca davranmaya dikkat etmek gerekir. Zira kâfirler de insan kardeşlerimizdir.
Müminlere ise, İslâm kardeşliğinin gereği olan karşılıklı hakları gözetmek, hatta kardeşleri kendimize tercih etmek düşüncesiyle fedakârlık ederek bedenen ve çeşitli iyiliklerde bulunarak yardım etmek gerekir.
Sahabe örneklerini kendimize örnek alarak... Zira örnek alırken büyükleri örnek almak gerekir. Çünkü örnekleri örnek alanlar örnek olabilirler. Taberî’nin, ilim alanında İbn-i Abbas hazretlerini örnek alıp İmam Taberî olduğu gibi.
Her gün kendi kabiliyetinde büyük insanların hayatlarını konu edinen kitapları okuyup uygulamaya çalışmak. Hayattaki büyüklerden istifade daha büyük olduğu için hayattakilerden istifadeye önem vermek gerekir.
4) Davet konusunda zirve örnek olan Hz. Peygamber’i ve diğer İslâm davetçilerini örnek almalı
“Sövene dilsiz gerek, dövene elsiz gerek”, “kırandan kırılmamak, kırmaya layık olanları kırmamak” suretiyle sıkıntılara katlanmak.
Mekke dönemi böyle idi. Medine döneminde ise savaş dönemi ile sulh dönemi yine farklı davranılmıştı.
Kâmil insanlarla kendimizi kıyas ederek noksanımızı görmek, sonra da noksanımızı birbirimizi ikaz ederek gidermeye çalışmak, kâmil insanların güzellikleriyle donanmaya gün gün yine tedrîcîliğe dikkat ederek çalışmak gerekir.