c) SEVGİ
1. Birbirimizi Allah için sevmek, Allah’ı sevdiğimiz için, Allah’ın sevdiklerini sevdiğimiz için sevmek.
Hadîs-i şerîfte Hz. Peygamber (s.a.s.) şöyle buyurmuştur:
“Amellerin en faziletlisi Allah için sevmek ve Allah için buğzetmektir.”
(Ebû Dâvûd, Sünnet, 3; Ahmed b. Hanbel, Müsned, V, 146)
Sevginin değeri Allah için olması, Allah’ın sevdiğini sevmektir. Allah için buğzetmek de Allah için sevmenin devamını sağlar. Çünkü Allah için sevmek Allah için buğzetmeyi getirir.
Rasûlullah (s.a.s.) Efendimiz şöyle buyurmuştur:
“Sizden biriniz kendisi için sevdiği şeyi kardeşi için de sevmedikçe iman etmiş olmaz.”
(Buhârî, Îmân, 7; Müslim, Îmân, 71-72; Tirmizî, Kıyâmet, 59; Nesâî, Îmân, 19, 33; İbn Mâce, Mukaddime, 9).
İmanımızın gereği, birbirimizi seveceğiz ki bir araya gelelim. Bir arada olalım, birbirimize yardım edelim ki birlik ve dirlik olsun!
“Senin gerçek kardeşin, daima yanında bulunan ve sana faydalı olmak için zarara katlanan, zamanın felaket ve musibetleriyle karşılaştığın zaman ne pahasına olursa yardımına koşandır.”
Hz. Ali (k.v.)
“Dünyada her şeyin bir tartısı vardır. Sevginin tartısı da fedakârlıktır. Fedakârlık yapmayanın sevgisine inanılmaz.”
Abdülaziz Bekkine (rh.a.)
Esas sevgi annenin sevmesidir. Çünkü karşılıksızdır. Karşılıksız olan sevgi her şartta devam eder. İşte onun için annelerin sevgisi sona ermez.
En üstün sevgi Allah sevgisi ve Allah için olan sevgidir. İşte bundan dolayı Yahya b. Muaz (rh.a.) şöyle demiştir:
“Gerçek sevgi iyilik gördüğünde artmayan, kötülük gördüğünde de eksilmeyendir.”
Sevgi bir araya gelmeye sebeptir. İki âşık birbirini sevince nikâh ile karı-koca oluyor. Netice de en değerli olan karşılıksız sevilen çocuğu meydana getiriyor.
“Sevgi ektiğimiz yerde sevinç büyür.” W. Shakespeare
İnsanların sevilen tarafları, yerilen taraflarından çoktur. Sevdiğimiz zaman sevilen taraf yerilen tarafa galip olur.
Sevilen kişi, zamanla yerilen tarafı ağır ağır sevene karşı yok ettiğini görürüz. Burada önemli olan sevilen tarafa bakabilmektir.
Sevgi yerilen tarafı sevilen tarafa feda eder. Âdeta sevgi yerilen tarafa karşı gözü kör kulağı sağır yapar.
“Sevilenin kusurlarını hoş görmeyen, sevmiyor demektir.”
Goethe
“Yalnız akıllı insanlar sevmesini bilirler.”
Sadi-i Şirâzî
Sevgi saygıyı da doğurur. Zira kişi sevdiği kişiye karşı yanlış yapmaktan korkar.
“Sevgi dostlara saygılı olmakla güçlenir.”
Hz. Ali (r.a.)