3. Mazlumlara yardım edilir
Esasında hem zâlime hem mazluma yardım edilmelidir.
Zâlime yardım nasıl olur?
Zulmüne engel olmak suretiyle zâlimin âhiretine yardım edilmiş olunur.
Elbette yardıma layık ve muhtaç olan mazlumlardır. Mazluma yardım; adaletle muamele etmek, mazlumun hakkını zâlimden alıp mazluma vermektir.
Mazluma yardım etmek farz-ı kifâyedir.
Yardım etme sorumluluğu, en yakınından ve gücü yetenden başlar.
Mazluma yardım etmek, Peygamber Efendimizin önemli emirleri arasındadır:
Ebû Umâre Berâ İbni Âzib radıyallahu anhümâ şöyle demiştir:
“Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, bize şu yedi şeyi emretti: Hasta ziyaretini, cenâzeye iştirak etmeyi, aksırana hayır dilemeyi, zayıfa yardım etmeyi, mazluma yardımcı olmayı, selâmı yaygın hale getirmeyi ve yemin edenin yemininin yerine gelmesini temin etmeyi.”
(Buhârî, Mezâlim, 5; Müslim, Libâs, 3; Tirmizî, Edeb, 45; Nesâî, Cenâiz, 53.)
Mazluma yardım konusunda Müslüman veya kâfir arasında fark yoktur. Mazlum, yardıma muhtaç ve layıktır. Mazluma yardım etmemek, zâlime yardım etmek demektir. Ayrıca merhamet edilmeye layık olana yardım etmek, merhamet etmektir. Zaten Allah Teâlâ, merhamet etmeyene merhamet etmemektedir. Mazluma merhamet etmemek de "Ben Allah’ın bana merhamet etmesini istemiyorum" demektir.
Mazlumun bedduasından daima sakınmak gerekir. Bu konuda Hz. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:
“Mazlumun bedduasını almaktan son derece çekinin, çünkü onun bedduası ile Allah arasında hiçbir perde yoktur.”
(Buhârî, Zekât, 41, 63, Meğâzî, 60, Tevhîd, 1; Müslim, Îmân, 29, 31; Ebû Dâvûd, Zekât, 5; Tirmizî, Zekât, 6; Nesâî, Zekât, 46; İbni Mâce, Zekât, 1. )
Perdenin olmaması, duanın kabulüne engel olmaması demektir. Kâfir bile olsa bu dünyada mazlum olan kimsenin duası kabul olmaktadır. Allah, imhal eder ama ihmal etmez yani biraz mühlet verir ama yardımı terk etmez.
Şu hadîs-i şerîfte Rasûlullah Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem mazlumun bedduasını almaktan Allah’a sığınırdı:
Abdullah İbni Sercis’den radıyallahu anh rivayet edildiğine göre Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem yolculuğa çıkarken, “Yolculuğun güçlüklerinden, üzücü manzaralarla karşılaşmaktan, iyiyken kötü olmaktan, mazlumun bedduasından ve dönüşte mal ve çoluk çoçuğu kötü hallerde bulmaktan Allah’a sığınırdı.”
(Müslim, Hac, 426; Tirmizî, Deavât, 41; Nesâî, İsti’âze, 41-42; İbni Mâce, Dua, 30.)
Bir hadîs-i şerîfte de şöyle buyurmuştur:
Ebû Hüreyre’den radıyallahu anh rivayet edildiğine göre Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
“Makbul olduğunda şüphe bulunmayan üç dua vardır:
Mazlumun duası; misafirin duası; babanın çocuğuna duası.”
(Tirmizî, Birr, 7, Deavât, 47; Ebû Dâvûd, Vitr, 29; İbni Mâce, Dua, 11.)