Anne ve Baba Olmanın Temel İlkeleri

Kimse kimseye yasamayı öğretemez. Çocuğunuza hayatı hazır bir reçete olarak sunamazsınız.

Çocuğunuzun hayat yolunu çizemezsiniz, ona ancak kendi yolunu çizebileceği bir harita verebilirsiniz.

Çocuğunuzun yetişkinliğinde size gösterecegi ilgi ve yakınlık, sizin kendi anne-babanıza gösterdiğinizden fazla olamaz. Buna mezarlık ziyaretleri de dâhildir.

Sevginin büyükten küçüğe, saygının küçükten büyüğe yöneleceği doğru değildir. Büyügün küçüge gösterecegi saygi, küçüge saygılı olmayı öğretir.

Çocuğa saygi demek, onun bağımsız bir varlık olduğunu kabullenmek demektir.

Fazla sevginin çocuğunuza zarar vereceğini düşünmeyin. Sevginin fazlası zarar vermez. Zararla olan yanlış sevgidir.

Çocuğunuza birçok şeyi şartlı olarak verebilirsiniz. Ancak sevginiz “şartlı” değil, “kayıtsız saatsiz” olmalıdır.

Çocuğunuz en çok, sevgiyi hak etmediğini düşündüğünüz sırada sevgiye ihtiyaç duyar.

Çocuklarınıza vereceğiniz en değerli hediye ilgi ve zamanınızdır.

Çocuğunuza canla hayvan (kedi, Balık, kus, köpek) alin. Bir canlıyla ilişki, onda sevgi ve sorumluluk duygularını sözlerle sağlanamayacak ölçüde geliştirir.

Ender durumlar dışında, anne-baba daima ayni tarafta olmalıdır. Böylece çocuk, anne-babanın zaaflarından yararlanmak gibi bir yola başvurmayı öğrenmez.

Hoşgörü, çocuğunuzu sizin istediğiniz gibi davranmaya iteklendirir.

Hoşgörü, karşımızdakini istediğimiz gibi olmaya zorlamak denil, kendi istediği gibi olmasına imkân vermektir.

Hoşgörü ile büyüyen çocuklar, sabırlı ve hoşgörülü olmayı öğrenirler.

Anne-baba olmanın en zor tarafı, bir şeyin nasıl doğru yapılacağını bildiği halde, yanlış yapılmasına sabır göstermektir.

Amaçlar, uğurlarında adım adım çaba harcanırsa ve düzenli olarak o yönde gayret gösterilirse gerçekleşir. Mutlu ve sağlıklı çocuklar yetiştirmek bilinçli bir zaman ayırmak gerektirir.

Çocuğunuza öğüt vereceğinize ona örnek olun.

“Kibarlık, vericilik ve dürüstlük” ancak yaşanarak öğrenilir. Örneğin, bir satıcının size fazla verdiği para üstünü mutlaka çocuğun önünde geri verin.

Erkek çocukların babalarını, kız çocukların annelerini örnek aldıkları görüsü doğru sayılamayacak kadar “genel” bir görüştür. Çocuklar sıcak, yumuşak ve verici yetişkinleri kendilerine örnek alırlar.

Çocuğunuza değerlerinizi benimsetmek istiyorsanız, az kızın ve yumuşak olun.

Hata yaptığınız zaman bunu kabul edin ve dile getirin.

Çocuğunuza karşı yaptığınız bir davranışınız sizi üzüyorsa ondan özür dilemekten çekinmeyin.

Çocuk anne-babanın görülen birçok özelliğini aldığı gibi, gözle görülmeyen özelliklerini de alır.

Çocuğunuzun mizacından memnun değilseniz, kendinizin ve esinizin ayni yastaki durumunu soruşturun. şaşılacak benzerlikler bulacaksınız.

Çocuğunuz bağımsız bir birey olacaktır. Onu sizin kişiliğinizin değerlendirileceği bir karne gibi görmekten vazgeçin.